Renaissance
Renaissance-dansen bij Plaisir Courtois zijn uit de 15e en 16e en begin 17e eeuw en komen uit Italië, Frankrijk en Engeland. Het karakter van de verschillende dansen is heel verschillend.
De Italiaanse dansen uit de 15e eeuw kenmerken zich door (diepe) kniebuigingen en veel verschillende passen. In de 16e-eeuwse Italiaanse dansen is het spel van aantrekken/afstoten en verleiden heel belangrijk. De heren sloven zich regelmatig uit met bijvoorbeeld gestampte passen en een stoere (geflankte) houding, waarop de dames dan reageren met lieflijke passen, waarbij ook de heupen een beetje gebruikt mogen worden. Italiaanse dansmeesters waar wij nog dansen van hebben zijn onder andere Guglielmo Ebreo da Pesaro (1420-1484), Fabrizio Caroso (ca. 1530-1605) en Cesare Negri (1535-1605).
Hiertegenover staan de Franse dansen. Hier zitten een aantal statige processiedansen bij die enkel en alleen bedoeld zijn om de kleding, sieraden en andere accessoires van de dames aan het publiek te tonen. Dit wil echter niet zeggen dat de Fransen ons niet kunnen verrassen, zo dansen wij onder andere ook een Bouffons, een dans waarbij technieken uit het zwaardvechten het uitgangspunt zijn. Een belangrijk Frans dansboek is de Orchesography, geschreven door Thoinot Arbeau (1520-1595). Misschien ken je hieruit wel de Belle qui tiens ma vie’ die niet alleen door ons gedanst wordt, maar ook nog vaak gezongen wordt bij klassieke koren.
Tot slot zijn er dan nog de Engelse dansen. Deze vinden hun oorsprong in de volksdansen. Koningin Elizabeth I was een fervent danser en heeft ervoor gezorgd dat de dansen uit het volk ook aan haar hof geïntroduceerd werden. Deze dansen zijn eenvoudiger, maar zijn juist daardoor heel geschikt voor een gezellig bal of om het hofdansen aan te leren. Deze dansen zijn door John Playford opgeschreven in 1651, maar werden toen al jaren gedanst en zouden ook in de periodes hierna populair blijven.
Barok
Plaisir Courtois heeft een aantal barok dansen in het repertoire zitten. Dit zijn er echter niet zoveel als uit de Renaissance of de Weense periode.
In de barokke periode (17e/18e eeuw) was het paleis van Versailles ‘the place to be’. Koning Lodewijk XIV (de Zonnekoning) kon zelf goed dansen, maar hield er ook van om naar dans te kijken. In deze periode ontwikkelde de dans zich dan ook naar een vroege vorm van ballet. Dans was niet langer altijd voor iedereen, alleen een select groepje dansers deed de voorstelling. Dit betekent voor onze vereniging echter dat veel van de overgeleverde barokdansen te moeilijk zijn om uit te voeren, waardoor ze ook niet in het repertoire van de vereniging opgenomen zijn. Om er voor te zorgen dat we bijvoorbeeld op een optreden voldoende dansen hebben om in barok-kostuum uit te voeren, hebben we ook speciale muziekjes voor de Playford dansen (zoals beschreven onder Renaissance). Deze werden immers pas midden 17e eeuw opgeschreven en werden op dat moment ook nog steeds gedanst.
Weens
In de Weense periode (19e eeuw) is het dansen in Engeland nog steeds belangrijk. Doordat de dansen niet te moeilijk zijn, is de elite er altijd mee doorgegaan en heeft het dansen haar sociale functie behouden. Dit blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat in Pride and Prejudice, het boek van Jane Austen uit 1813 ook een paar dansen in voorkomen. Deze zijn ook overgenomen in de films die over de Jane Austen boeken gemaakt zijn en zijn een voorbeeld van het soort 19e -eeuwse dans dat bij Plaisir Courtois aan te leren is. De Engelse dansen uit deze periode zijn erg gericht op sociale interactie. Doordat het veelal zogenoemde 'longways' zijn. Dit betekent dat de paren gedurende de dans steeds een plaatsje opschuiven, waardoor je uiteindelijk iedereen die meedoet aan de dans tegekomt.
Een andere danssoort die we in deze periode tegenkomen zijn de walsen en de polka's. Aan het hof in Wenen werden regelmatig bals gehouden. Hierbij droegen de dames de kenmerkende hoepeljurken, zoals keizerin Sissi deze ook droeg. Er is regelmatig sprake van een quadrille opstelling, waarbij 4 paren zich in een vierkant opstellen en om de beurt een bepaald figuur dansen.
Ook de Landler is een dans uit deze periode. Bij Plaisir Courtois dansen we de versie uit de film The sound of Music.
